De Rosa is samen met Colnago, Pinarello, Cinelli, Willier Triestina, Bianchi, … één van de vele mythische fietsmerken die Italië nog steeds rijk is. Het zal voor altijd geassocieerd zijn met de naam van Eddy Merckx voor wie Ugo De Rosa tientallen fietsen gebouwd heeft tijdens zijn carrière maar ook daarna.
After all, it was Ugo De Rosa who encouraged Eddy Merckx to open his own bicycle factory after his career.
Eddy Merckx together with Ugo De Rosa in the studio in Milan
1953: the emergence of De Rosa
De carrière van Ugo De Rosa, geboren op 27 januari 1934, begint in de fietswinkel van zijn familielid Filippo Fasci waar hij de knepen van het vak leert. Net zoals zijn collega fietsenmakers Colnago, Pinarello, … probeert ook Ugo om het als wielrenner waar te maken. Hij schopt het tot amateur maar op 18jarige leeftijd acht hij de tijd rijp om zijn eigen bedrijfje op te richten.
It's the year 1953 and the brand De Rosa is a fact. It is the initial period after the Second World War when other well-known bicycle brands were created: Cinelli in 1948, Colnago in 1954, Pinarello in 1952.
The bicycle frames that Ugo makes are geometrically innovative and interest is rapidly growing. More and more riders want to ride a bicycle from Ugo De Rosa. In 1958, on the Vigorelli track in Milan, Ugo lends a bike to Raphael Geminiani who is so impressed that he asks Ugo to build him a bike for the upcoming Giro d'Italia. This coincidence immediately opens the door to professional cycling.
Eén van de eerste frames gemaakt door Ugo De Rosa in de jaren 50 – foto Stefano Sandoli
1960 – 1970: de doorbraak van De Rosa
The first professional riders to ride a De Rosa bicycle are the Spaniards Soler and Suarez who ride for the Faema team. We are in the early 60s and Ugo De Rosa becomes the personal mechanic of the emperor of Herentals, Rik Van Looy. Ugo is always ready for Rik and follows him everywhere.
In the following decades, more and more amateurs and professional cyclists choose De Rosa. In 1964 Ugo supplies the bicycles to the IBAC cycling team and from 1967 he builds the frames for Gastone Nencini's Max Meyer team.
In 69 start de samenwerking met Gianni Motta en team Sanson die duurt tot het einde van zijn carrière zoals ook het geval is met Eddy Merckx.
1970 – 80: de fietsen van Eddy Merckx
In 1973 rijdt voor het eerst een profteam met De Rosa fietsen waar effectief het logo in hartvorm opstaat. Het is het team G.B.C. van sportief directeur Zandegù met onder meer Panizza, Francioni en Turrini.
Ugo De Rosa continues to build frames for various professional cyclists and from 1973 to 1978 (year in which Eddy Merckx stops cycling) he becomes Eddy Merckx's personal mechanic and frame builder. A close friendship with mutual respect develops between the 2. Eddy Merckx is very demanding and his drive for perfection helps Ugo De Rosa how to optimize his frames.
Ugo De Rosa bij één van de fietsen gebouwd voor Eddy Merckx
Het verhaal doet de ronde dat Eddy op zijn tenen was getrapt dat Ugo zogezegd geen frames wilde bouwen voor de kannibaal maar dit was gebaseerd op een misverstand. Eddy had namelijk gevraagd aan zijn teamgenoot Gianni Motta om hem voor te stellen aan Ugo De Rosa. Motta had dit echter nooit gedaan waardoor Eddy geïnterpreteerd had dat Ugo geen frames wilde bouwen voor hem.
Ugo soon realized that Merckx was demanding. He had 5 frames built in 1 week for Paris Roubaix. From this he chose the best frame and with result because Merckx won Paris Roubaix 1973
In 1976 maakt De Rosa de fietsen voor Francesco Moser waarmee hij tal van wedstrijden wint waaronder 3 keer Parijs Roubaix. In de Giro d’Italia rijdt praktisch 80% van de renners op een De Rosa, weliswaar niet altijd gemerkt met het harten logo.
Ugo De Rosa together with Francesco Moser
The 80s: introduction of TIG welding
In 1986 TIG welding was introduced and the possibility to use tubes with different diameters allows Ugo De Rosa to have more fun and make even better frames to size, which he prefers to do and his philosophy is “None single rider is the same, so every frame is different ”.
In 1982 the sponsorship of the Sammontana cycling team starts with Moreno Argentin and Gianbattista Baronchelli. From 1985 to 1989 the cycling team Ariostea.
Moreno Argentin on a De Rosa Professional SLX in 1984 with the Sammontana team
1993: titanium frames
In 1993 Ugo De Rosa decided to use the new material Titanium, just like its competitors. An expensive material that is hard like steel and light like aluminum but very difficult to machine.
Het team Gewiss – Ballan met Argentin, Furlan, Berzin, Ugrumov rijdt met titanium fietsen en behaalt overwinningen in Milaan Sanremo, Luik Bastenaken Luik, de Waalse Pijl, de Ronde van Lombardije, de Giro d’Italia en ritoverwinningen in de Tour de France . Nadien is de ploeg in opspraak gekomen voor dopinggebruik.
The De Rosa titanium racing bike of the Gewiss - Ballan team from 1994
1994: De Rosa experiments extensively with aluminum frames
Begin de jaren 90 doet alluminium zijn intrede in de wielerwereld en Danilo De Rosa (één van de 3 zonen van Ugo) merkt dat er bij de fietsenmakers en renners een grote drang is om dit nieuwe materiaal toe te passen en te gebruiken.
De frames beginnen andere vormen te krijgen omdat de buizen grotere secties moeten hebben om dezelfde stijfheid en stevigheid te verkrijgen als de stalen buizen. De typische “oversized tubes” komen op de markt die ook toelaten om meer kleur en ontwerp aan de frames te geven.
De Rosa designs the frame Merak waarmee Casagrande tweede eindigt in de Giro d’Italia van 2000. Andere successen worden behaald door Pellizzotti, Caucchioli en in 2000 wordt Romans Vainsteins wereldkampioen op een Merak frame.
In the mid-1990s De Rosa builds frames in steel, titanium and aluminum. The front forks are made of carbon that is gradually making its appearance and will completely change the cycling world in the coming years.
